مقدمه
زلزله به عنوان یکی از بلایای طبیعی مداوم، تهدیدی جدی برای سازهها و ساکنان آنها به شمار میآید. دیوارهای غیرسازه، به عنوان بخشهای آسیبپذیر در برابر زمینلرزه، نیازمند تدابیری برای افزایش مقاومت و استحکام خود هستند. وال مش، به عنوان یک سیستم نوین کنترل لرزه، راه حلی کارآمد و اقتصادی برای این هدف ارائه میدهد.
تاریخچه وال مش
مصرف وال مش به عنوان روشی نوین برای مهار لرزه دیوارها، گذشتهای حدود 20 ساله دارد. این سیستم ابتدا در اروپا و سپس در دیگر مناطق جهان به کار گرفته شد و به دلیل مزایای چندگانهاش، به سرعت جایگزین روشهای سنتی مثل وال پستهای فلزی شد.
اجزای تشکیلدهنده وال مش
شبکه فیبرگلاس: این بخش به عنوان هسته اصلی وال مش، مسئول ایجاد مقاومت کششی در سیستم است. شبکه فیبرگلاس از الیاف شیشهای بافته شده با پوشش قلیایی تشکیل شده است که مقاومت و عمر مفید بالایی دارد.
ملافه پلیمری: این ملافه به عنوان چسبندگی بین شبکه فیبرگلاس و دیوار عمل میکند و وظیفه انتقال بارهای کششی از شبکه به دیوار را بر عهده دارد. ملافه پلیمری از جایگزینهای پلیمری و سیمان ساخته شده است و از مقاومت و چسبندگی بالایی برخوردار است.
چسب: این لایه به عنوان پوشش نهایی روی وال مش اعمال میشود و علاوه بر حفاظت از سیستم در برابر عوامل محیطی، به زیبایی و یکپارچگی نما نیز کمک میکند.
مزایای وال مش
مقاومت لرزهای بالا: وال مش با افزایش مقاومت کششی دیوار، در برابر زلزله و بارهای جانبی دیگر محافظت میکند.
وزن کم: وال مش به دلیل استفاده از مواد سبک مانند فیبرگلاس، وزن بسیار کمی دارد و بار اضافی به سازه وارد نمیکند.
انعطافپذیری: وال مش به دلیل استفاده از شبکه فیبرگلاس، انعطافپذیری بالایی دارد و میتواند با سطوح مختلف دیوارها همخوانی داشته باشد.
مقاومت در برابر خوردگی: وال مش به دلیل استفاده از مواد مقاوم در برابر خوردگی مانند فیبرگلاس و ملافه پلیمری، در برابر عوامل محیطی مانند رطوبت و پرتو UV مقاوم است.
سرعت اجرا بالا: اجرای وال مش به دلیل سادگی و عدم نیاز به تجهیزات خاص، با سرعت بالا انجام میشود.
کاهش هزینهها: وال مش به دلیل استفاده از مواد اولیه ارزانتر و انجام سریع، در مقایسه با روشهای سنتی مثل وال پستهای فلزی، هزینه کمتری دارد.
معایب وال مش
نیاز به تخصص: اجرای وال مش به دلیل پیچیدگیهای خاص، نیازمند تخصص و مهارت است.
محدودیت در ارتفاع: استفاده از وال مش برای دیوارهای با ارتفاع بیش از 3 متر توصیه نمیشود.
محدودیت در نوع دیوار: وال مش برای دیوارهای با مصالح بنایی مثل آجر و بلوک مناسب است و برای دیوارهای با مصالح سبک مانند گچ و خاک مناسب نیست.
کاربردهای وال مش
کنترل لرزش دیوارهای غیرسازه: این کاربرد اصلی وال مش است و برای افزایش مقاومت دیوارها در برابر زلزله و بارهای جانبی دیگر به کار میرود.
تقویت دیوارهای ضعیف: وال مش میتواند برای تقویت دیوارهای ضعیف و آسیبدیده استفاده شود.
ایجاد نماهای نازک: وال مش میتواند به عنوان جایگزینی برای دیوارهای ضخیم سنتی در نماهای ساختمان به کار رود.
نکات اجرایی وال مش
آمادهسازی سطح دیوار: قبل از اجرای وال مش، سطح دیوار باید از هرگونه آلودگی و ناهمواری پاک شود.
نصب شبکه فیبرگلاس: شبکه فیبرگلاس باید با دقت و یکنواخت روی سطح دیوار نصب شود.
اجرای ملافه پلیمری: ملافه پلیمری باید به طور کامل روی شبکه فیبرگلاس اعمال شود و تمام منافذ آن پر شود.
اجرای چسب: چسب باید به عنوان لایه نهایی روی وال مش اعمال شود و به طور کامل صاف و یکنواخت باشد.
مقایسه وال مش با وال پستهای سنتی
وال مش، سامانهای نوین برای کنترل لرزش دیوارهای غیرسازه است که از شبکه فیبرگلاس، چسب و نبشیهای منقطع تشکیل شده است. کیفیت و عملکرد مناسب این سامانه، وابسته به کیفیت مصالح اولیه آن است.
اهمیت کنترل کیفیت مصالح وال مش
کنترل کیفیت مصالح وال مش، نقش حیاتی در تضمین عملکرد و عمر مفید این سامانه دارد. عدم توجه به این مورد، میتواند منجر به پیامدهای نامطلوب و پرهزینه شود، از جمله:
کاهش مقاومت لرزهای دیوارها:
در زمینلرزه، دیوارهای غیرسازه بدون کنترل مناسب، ممکن است به سازه اصلی آسیب ببینند. استفاده از مصالح وال مش با کیفیت ناقص، کارایی این سامانه را در کنترل دیوارها بسیار کمتر میکند.